Węgiel drzewny !!!

Węgiel drzewny (roślinny), czerń węglowa, C.I. 77266 (E153) – lekka, czarna substancja wytwarzana z drewna w procesie suchej destylacji. Głównym składnikiem jest węgiel pierwiastkowy, zanieczyszczony popiołem i licznymi związkami organicznymi. Spis treści [ukryj] 1 Właściwości 2 Zastosowanie 2.1 Medycyna (działanie lecznicze) 2.2 Przemysł spożywczy 3 Wytwarzanie Właściwości[edytuj] Węgiel drzewny ma bardzo małą gęstość (zachowuje częściowo strukturę ścian komórkowych drewna). Ma duże zdolności adsorpcyjne dzięki silnie rozwiniętej powierzchni (patrz węgiel aktywny). Jako paliwo ma ok. trzykrotnie większą wydajność energetyczną niż drewno. 1 kg węgla drzewnego daje ilość energii podobną do uzyskiwanej ze spalenia 1 litra benzyny. Jest jednak problematyczny w użyciu ze względu na zajmowaną przestrzeń w stosunku do masy, poza tym kruszy się i pyli przy manipulacji (pod tym względem lepsze są brykiety węgla drzewnego – mniej kruche i o większej gęstości). Ze względu na stosunkowo małą zawartość substancji smolistych należy do paliw stałych generujących najmniejsze ilości zanieczyszczeń. Wyróżnia się węgiel drzewny generatorowy – otrzymywany podczas pirolizy drewna liściastego lub iglastego, w procesie prowadzonym do temperatury około 450 °C, zawierający 10-20% części lotnych. węgiel drzewny żarzony – otrzymywany podczas pirolizy drewna, w procesie prowadzonym do temperatury około 700 °C, zawierający nie więcej niż 4% części lotnych Zastosowanie[edytuj] Stosowany jest jako adsorbent w filtrach wodnych i gazowych ze względu na zdolność do pochłaniania płynów, gazów i nieprzyjemnych zapachów. Popularne paliwo do grillów (nieprzetworzony lub w formie brykietów) oraz składnik prochu czarnego. Wykorzystywany często w plastyce do tworzenia rysunków i szkiców, a także do produkcji kosmetyków. Medycyna (działanie lecznicze)[edytuj] Aktywny węgiel drzewny (łac. nazwa farmaceutyczna: carbo medicinalis) sprasowany w formie tabletek lub kapsułek (znany też pod nazwą węgla leczniczego lub medycznego) stosowany jest w leczeniu biegunek i zatruć pokarmowych, jak też zapobieganiu i leczeniu niestrawności i wzdęć. Po podaniu doustnym wiąże substancje znajdujące się w przewodzie pokarmowym, które nasilają perystaltykę (czynność ruchową) jelit, zwiększają przenikanie wody do światła jelit i powodują biegunkę. Są to toksyny bakteryjne, bakterie, leki, produkty gnilne, gazy jelitowe, substancje toksyczne itp.[potrzebne źródło] W europejskim lecznictwie stosuje się prawie wyłącznie węgiel drzewny wypalony z drewna lipowego – lipy drobnolistnej i lipy szerokolistnej.[potrzebne źródło] Przemysł spożywczy[edytuj] Używany jako barwnik przy produkcji skoncentrowanych soków owocowych, dżemów, żelków, sosów warzywnych, lukrecji oraz innych wyrobów cukierniczych. Wytwarzanie[edytuj] Podstawowym sposobem uzyskiwania węgla drzewnego do początków XX w. było jego „wypalanie” w stosach, obsypanych szczelnie ziemią lub obłożonych darnią, zwanych mielerzami. Obecnie w tym celu stosuje się stalowe retorty o pojemności wielu metrów sześciennych. Do wyprodukowania 1 kg węgla drzewnego potrzeba ok. 5 kg drewna.